Միջուկային զենքը նախապատրաստական գործարկման բերելու եւ այն օգտագործելու՝ Պուտինի հաստատակամությանը դժվար է կասկածել: Եթե մի քանի օր Զելենսկին էր աշխարհում մենակ մնացել, այժմ Պուտինն է միայնակ մնացել: Պուտինն այժմ նաեւ հուսահատ է, իսկ հուսահատված մարդիկ շատ բանի են ընդունակ:
Պուտինը գիտե, որ այս պատերազմում նաեւ իր իշխանության հարցն է լուծվում:
Պատերազմը երկու կարեւոր արդյունք պետք է ունենա՝ Պուտինի հեռացումն իշխանությունից եւ ԵՄ արտաքին քաղաքական ուղեգծի վերանայումը (այս երկրորդի մասին՝ այլ առիթով):
Միաժամանակ՝ Արեւմուտքը պետք է հասկանա, որ մեր տարածաշրջանում մեկ այլ Պուտին էլ կա, որը սպառնալիք է ոչ միայն տարածաշրջանի, այլեւ հենց Եվրոպայի համար: Թուրքիայի նախագահ Էրդողանն է այդ սպառնալիքը:
Եվրոպան թերագնահատել է Էրդողանի վտանգը՝ վստահ, որ թուրքական առաջարկները միշտ էլ գրավիչ են մնալու Եվրոպայի համար: Մինչդեռ այդ վտանգը մեծանում է այդ առաջարկներն ընդունելու հետեւանքով: Մի օր այդ վտանգն անակնկալ պայթելու է Եվրոպայում:
Արեւմուտքը չափազանցության է հասցրել այն ինքնահամոզմունքը, թե Թուրքիան ռուսական ազդեցության կասեցման եւ հակազդման կարեւոր գործոն է տարածաշրջանում: Մինչդեռ ռուս-թուրքական աշխարհաքաղաքական շահերը վերջնահաշվարկում ավելի շատ համընկնում են, քան հակադրվում:
Թուրքիայի հետ կապված Արեւմուտքը այլ մոլորություններ եւս ունի եւ այդ մոլորությունների հետեւանքով Արեւմուտքը մեծացնում է Թուրքիայի դերը Եվրոպայում: Թուրքիան միշտ վտանգավոր երկիր է եղել Եվրոպայի համար եւ մնում է այդպիսին, սակայն այդ վտանգն էապես աճում է Թուրքիայի նախագահ Էրդողանի կառավարմամբ:
Արեւմուտքը հիմա պայքարում է Մոսկվայի սպառնալիքի դեմ, բայց մյուս սպառնալիքը՝ Էրդողանի տեսքով, դեռ մնում է:
Նարինե Մկրտչյան